Czerniewski Piotr (1820-1878)

Piotr Michał Czernio (Czerniewski) urodził się 10 września 1820 roku w Latowiczu (obecnie powiat miński, województwo mazowieckie). Ksiądz, kanonik kolegiaty łowickiej, proboszcz parafii Brochów. Był Synem Franciszka i Franciszki z domu Szeląg. Pochodził z wielodzietnej rodziny, był najmłodszym z sześciorga rodzeństwa.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1843 roku. Wikariusz w latach 1845-47 w par. Mszczonów, 1848-49 par. Bolimów, od 1851-53 w Kolegiacie Łowickiej. W 1855 roku, po śmierci księdza Andrzeja Złotkowskiego otrzymał nominację na stanowisko administratora parafii w Brochowie, a w 1856 roku proboszcza tej parafii. W latach 1856-1857 przeprowadził dzięki ofiarności kolatora Lasockiego generalny remont kościoła. W 1858 roku otrzymał nominacje na honorowego kanonika łowickiego. W 1859 pełnił jednocześnie funkcję administratora parafii Mistrzewice. W trakcie Powstania 1863 roku ksiądz Czerniewski pomagał walczącym, m.in. kupił sól dla powstańców w magazynie solnym w Kamionie, za co został w 1865 roku ukarany grzywną. Funkcję proboszcza parafii św. Jana Chrzciciela i św. Rocha w Brochowie pełnił przez 23 lata.

Ksiądz Piotr Czerniewski zmarł 17 listopada 1878 roku (według aktu zgonu, zachowanego w brochowskiej księdze metrykalnej), dożywając 58 lat. Pochowany został na cmentarzu w Brochowie.

Na nagrobku umieszczona jest data 18 listopada 1878 roku.