Zabłocki Cyprian Franciszek (1792-1868)

Cyprian Franciszek Józef Witalis Zabłocki h. Łada urodził się w 1792 roku. Ziemianin, dziedzic majątku Rybno, urzędnik Królestwa Polskiego. Był synem Stanisława i Katarzyny z Łączyńskich h. Kościesza.

Żonaty; ok. 1820 roku w Brukseli (Belgia) wziął ślub z Petronellą Karoliną Matyldą de Proft (1804-88), córką Louisa Godefroida de Proft, francuskiego hotelarza, właściciela luksusowego hotelu Belle-Vue w Brukseli. Małżonkowie mieli dziesięcioro dzieci: Emilia Ludwika Matylda (1821-98); Ludwik Maciej Cyprian (1824-78); M ichalina (1826-85); Stanisław (1828); Aleksandra (1829); Karol (1831-96); Hipolit (1833); Oktawia (1834-1921); Matylda (1842-1904); Marianna (1847).

W 1810 roku był uczniem VI klasy szkoły Księży Pijarów w Warszawie. Cyprian Zabłocki był żołnierzem armii napoleońskiej do 1812 roku. W 1816 został zdymisjonowany, był w stopniu podporucznika 1 pułku strzelców konnych. W Brukseli poznał swoją przyszłą żonę Petronellę. Po ślubie małżonkowie zamieszkali w dworze w Rybnie – posiadłości Zabłockiego, odziedziczonej po rodzicach.

W 1839 roku potwierdzone zostało jego szlachectwo dziedziczne herbu Łada. Cyprian Zabłocki był Członkiem honorowym w Biurze Marszałka Szlachty Guberni Warszawskiej, Sędzią Pokoju powiatu Łowickiego w latach 1857-62. Był człowiekiem przedsiębiorczym, w Rybnie około 1830 roku uruchomił nowoczesną gorzelnię.

Cyprian Zabłocki zmarł 26 listopada 1868 roku w Warszawie, w wieku 76 lat. Pochowany został na cmentarzu w Rybnie.

Cyprian Zabłocki mylnie jest kojarzony z przysłowiem „Wyszedł, jak Zabłocki na mydle”. Przysłowie jest przytoczone w dziele Wacława Potockiego “Moralia, albo Rzeczy do Obyczajow, Nauk i Przestrog w każdym stanie żywota ludzkiego z Łacińskich y z Polskich Przypowieści Oyczystym krótko napisane wierszem. Część Pierwsza Xięgi Pierwszey. Przekładania z Greckiego Języka Erasma Roterodama. Przez Wacława Potockiego Podczaszego Krak. Roku Pańskiego 1688”, czyli ponad 100 lat przed urodzeniem się Cypriana Zabłockiego z Rybna.