Woroniecki Paweł (1856-1922)

Paweł Adam Maria książę Woroniecki ze Zbaraża h. Korybut urodził się 1 października 1856 roku. Ziemianin, społecznik, wieloletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Sochaczewie. Był synem Lucjana Grzegorza Eustachego i Marianny Bibianny Antoniny z Łuszczewskich.

Żonaty; 23 listopada 1884 roku w Czerniowcach wziął ślub z Marią Mańkowką h. Zaremba (1860-1938), córką Emeryka Karola i Tekli z Lipkowskich h. Brochwicz. Małżonkowie mieli pięcioro dzieci: Ludwik Emeryk (1885-99); Stefania Maria (1886-1963); Kazimierz (1888-1926); Maria Konstancja (1890-1964); Konstanty (1893).

Nauczycielem młodego Pawła Woronieckiego był przyszły pisarz i noblista Henryk Sienkiewicz, który pracując jako guwerner zajmował się edukacją książąt Woronieckich.

Książę Paweł Woroniecki był właścicielem dużego, wzorowo prowadzonego i dobrze prosperującego majątku w Bielicach. Na początku XX wieku był prekursorem mechanizacji rolnictwa na terenie ziemi sochaczewskiej, zaczął organizować pokazy pracy maszyn rolniczych, m.in. pługa motorowego. Założył pierwszą spółdzielnię mleczarską i nowoczesną na ówczesne czasy gorzelnię. Właściciel Bielic k/Sochaczewa, gospodarował na powierzchni 625 mórg.

W 1903 roku przekazał dwór w Jeżówce w celu uruchomienia stacji doświadczalnej rolnej. W 1905 uruchomił w Bielicach gorzelnię.

W 1896 roku został prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Sochaczewie. Pełnił tę funkcję przez 18 lat, aż do wybuchu I wojny światowej. Za jego prezesury powstała nowa remiza. Dzięki interwencji u władz rosyjskich Straż mogła otrzymać sztandar ( jednakże władze carskie, wydając w 1908 roku pozwolenie na poświęcenie sztandaru, zastrzegły, by na sztandarze polski napis został zaszyty kawałkiem materiału). W trakcie I Wojny Światowej, latach 1915-18 książę Paweł ukrywał sztandar straży w swoim majątku w Bielicach. W październiku 1918 roku miała miejsce uroczystość związana z wręczeniem Ochotniczej Straży Pożarnej w Sochaczewie ocalałego sztandaru. Książę Woroniecki po wygłoszeniu przemówienia zerwał wstęgę zakrywającą polski napis i wręczył sztandar nowemu naczelnikowi Straży, Wacławowi Przedpełskiemu. Po raz pierwszy od momentu ufundowania, sztandar był prawdziwie polski, z odsłoniętym polskim napisem. Zerwaną wstęgę książę Woroniecki przypiął do drzewca sztandaru jako symbol czasów rosyjskiej niewoli. Za zasługi dla straży ogniowej otrzymał tytuł honorowego członka Straży.

Książę Paweł Korybut Woroniecki zmarł w Warszawie 19 stycznia 1922 roku w wieku 65 lat. Pochowany został w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Mikołajewie.