Suchorzewski Franciszek (1783-1857)

Franciszek Tadeusz Józef Suchorzewski h. Zaremba urodził się 10 października 1783 roku w Tarnowej par. Pyzdry. Pułkownik Wojsk Polskich, kawaler Orderu Legii Honorowej, obywatel ziemski. Był synem Jana Nepomucena i Joanny z Przyjemskich. Ojciec był posłem na Sejm Czteroletni.

Żonaty; 13 lutego 1825 roku w Dobrzykowie wziął ślub z Ludwiką Zakrzewską (1808-1853), córką Walentego i Tekli z Glińskich. Ojciec był dziedzicem dóbr Strzemeszno. Małżonkowie mieli dziesięcioro dzieci: Marianna Weronika (1828); Stefan (1830); Walentyna (1831); Jan Bronisław (1832); Michalina (1833); Zofia (1837); Tekla (1840); Ludwika Franciszka (1843); Franciszek Jakub (1844); Marek Adolf (1846).

Służył w armii napoleońskiej, w lutym 1807 w stopniu kapitana uczestniczył w bitwie pod Tczewem, a następnie w oblężeniu Gdańska. W 1908 roku służył w 5 pułku Jazdy Księstwa Warszawskiego. W 1824 został podpułkownikiem w 3 pułku strzelców konnych, a w 1831 pułkownikiem.

W 1825 jego pułk stacjonował w Gąbinie, tam poznał swoją małżonkę. Około 1830 roku nabył dobra Wola Trębska. W 1839 potwierdził szlachectwo herbu Zaremba. Odznaczony został Orderem Legii Honorowej, Krzyżem Maltańskim , medalem złotym św. Włodzimierza.

Franciszek Suchorzewski zmarł 9 września 1857 roku w Warszawie. Pochowany został w grobie rodzinnym w Trębkach. 26 września 1857 roku w kościele Kapucynów w Warszawie odbyło się nabożeństwo żałobne.

Grób nie zachował się do czasów współczesnych.