Sokolik Aleksander (1855-1908)

Aleksander Sokolik urodził się w 1855 roku w Wysokich w gub. łomżyńskiej, był synem Grzegorza i Petronelli z Kolińskich. Ksiądz, autor książek o tematyce religijnej i do nauki religii oraz publikacji o hodowli pszczół.

Kapłan od 1879 roku pracował w Instytucie dla głuchoniemych i ociemniałych w Warszawie jako nauczyciel religii.

W latach 1890-94 był wikariuszem w parafii Wszystkich Świętych w Warszawie. Od czerwca 1894 roku pełnił funkcję proboszcza parafii Kampinos. Na początku XX wieku zaczął realizować plan budowy nowego, większego i murowanego kościoła w Kampinosie. Projektowany kościół miał pomieścić ponad 1200 wiernych.

Autor katechizmów i książek o tematyce religijnej:

Katolicka dogmatyka ogólna dla szkół średnich, Lwów 1898

Katechizm Kościoła Rzymsko-Katolickiego: kurs niższy

Katechizm Kościoła Rzymsko-Katolickiego: kurs wyższy

Krótka i całkowita nauka wiary katolickiej

Nauka obrzędów Kościoła Rzymsko-Katolickiego ozdobiona obrazkami w tekście, zawierającemi 129 przedmiotów, czyli czynności liturgicznych

Katechizm Historyczny czyli historia święta w połączeniu z katechizmem

Nauka religii Kościoła Rzymsko-Katolickiego : kurs niższy

Nauka religii Kościoła rzymsko-katolickiego : kurs wyższy

Autor książek o hodowaniu pszczół:

1903 – Gospodarstwo pszczolnicze w ulu ramowym warszawskim, Warszawa

1903 – Ul ramowy warszawski i gospodarka w nim, Warszawa

Ksiądz Aleksander Sokolik zmarł 11 października 1908 roku w wieku 53 lat. W kampinoskiej parafii pracował ponad 14 lat. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kampinosie.

Z opisu książki „Nauka obrzędów Kościoła rzymsko-katolickiego, ozdobiona obrazkami w tekście, zawierającemi 129 przedmiotów, czyli czynności liturgicznych” – „Autorem kierowały trzy pobudki: dać wiernym dokładny wykład obrzędów świętych, na podstawie najpoważniejszych źródeł i komentatorów liturgicznych; wykazać wewnętrzny związek, w niejednym obrzędzie, pomiędzy główną jego myślą, a drobniejszemi odcieniami, aby uwydatnić żywotność, jedność i powagę obrzędów; nadać wykładowi pewną metodę i za pomocą illustracyj ożywić g-o, uczynić ciekawym i do zapamiętania łatwym.”