Skarzyński Alfons (1830-1907)

Alfons Skarzyński h. Bończa urodził się 22 października 1830 roku w Częstochowie, zmarł 23.09.1907 roku. Właściciel dóbr Studzieniec. Był synem Juliana Józefa Piotra i Anny Kolety Franciszki z Zarembów.

Żonaty; około 1860 roku wziął ślub z Seweryną Ciechońską (1838-1893), córką Jakuba i Róży z Zalewskich. Małżonkowie mieli pięcioro dzieci: Maria (1862); Róża Emilia Waleria (1868-69); Seweryna (1869); Wiesław (1874); Wanda (1875).

Około 1851 roku przejął od ojca dobra Studzieniec. W 1859 roku w majątku założył sztuczną pstrągarnię. Po pożarze części zabudowań gospodarczych, przeprowadził odbudowę i dalszą rozbudowę gospodarstwa. W Studzieńcu zostaje uruchomiona gorzelnia oraz cegielnia. Około 1872 roku w majątku zaczęto wydobywać torf, służący do opalania gorzelni i ogrzewania budynków dworskich. Przed 1875 rokiem w Studzieńcu wprowadził hodowlę owiec, z których wełnę sprzedawał w Warszawie.

Około 1884 roku razem z Eugeniuszem Grzybowskim, właścicielem Słubic sfinansował remont kościoła w Słubicach. Zakupione zostały: blacha ocynkowana na przykrycie dachów kaplic oraz dachówka na pokrycie kościoła. Kupiono także cztery figury świętych Pańskich, które zostały umieszczone na zewnątrz świątyni. W 1887 roku podjęli się finansowania odnowienia wnętrza tego kościoła.

Alfons Skarżyński wraz z małżonką słynęli z dużej religijności, wokół źródełka, które wypływa przy drodze wybudowali kapliczkę z figurą Matki Boskiej.

W 1897 roku Alfons Skarzyński zaciągnął w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim pożyczkę na kwotę 16000 rubli. W styczniu 1899 roku pożar strawił część zabudowań folwarku Witusza, należącego do Alfonsa. Spłonęła stodoła, maneż i obora oraz znajdujące się w nich zboże, słoma i koniczyna. Był właścicielem dóbr studzienieckich jeszcze w 1905 roku.

W 1869 silna burza połamała potężne topole rosnące pomiędzy majątkami Słubice i Studzieniec.

Był Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim. W 1902 roku wybrany został na trzyletnią kadencję na stanowisko przedstawiciela powiatowego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń od gradobicia „Ceres” na powiat kutnowski.

Alfons Skarzyński zmarł 23 września 1907 roku. Pochowany został w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Słubicach.

Dziadek Alfonsa, Piotr Skarzyński był bratem Jerzego Skarżyńskiego (1759-1818), podkomorzego sochaczewskiego, właściciela Gawłowa.