Oziemski Jan (1841-1925)
Jan Oziemski (wł. Jan Ozimski) urodził się w 1841 roku we wsi Reszki par. Gąbin, zmarł 2 kwietnia 1925 roku w Gostyninie. Uczestnik Powstania Styczniowego, bednarz. Był synem Jana i Tekli z Orzechowskich. Rodzice posiadali gospodarstwo rolne i wiatrak, ojciec był gajowym.
Żonaty; w 1866 roku w Gostyninie wziął ślub z Franciszką Sowińską (1846-1921), córką Kacpra i Ewy z Tuzińskich. Małżonkowie mieli dziesięcioro dzieci: Karol (1867); Hipolit (1868); Franciszek (1870); Florentyna (1873); Hieronim (1875); Stefania (1877); Waleria (1879); Teofil (1881); Antoni (1884); Stefan (1886).
Po przyuczeniu do zawodu bednarza zamieszkał w Gostyninie. W styczniu 1863 roku przystąpił do powstania. Walczył w okolicach Gąbina i Sannik. W maju 1863 uczestniczył w potyczce w Szczawinie Kościelnym. Po upadku powstania powrócił do Gostynina, gdzie zajął się bednarstwem.
Za udział w powstaniu, gdy Polska odzyskała niepodległość, otrzymał wypłacaną ze Skarbu Państwa dożywotnią pensję i awans do stopnia podporucznika.
Jan Oziemski zmarł 2 kwietnia 1925 roku w Gostyninie w wieku 84 lat. Pochowany został w mundurze powstańca na cmentarzu parafialnym w Gostyninie.
Nazwisko matki w różnych aktach podawane jest: Kruszewska, Ziemblicka, Orzechowska.
Grób, stan obecny
Galeria dokumentów i zdjęć
Źródła:
Konarska-Pabiniak B. (red.); Gostyniński Słownik Biograficzny, Gostynin 2017
Rocznik Oficerski 1924
Dziennik Personalny R.2 nr 10 z 1921 roku
https://geneteka.genealodzy.pl
Archiwum Diecezjalne w Płocku
