Kozietulski Zdzisław (1843-1905)

Zdzisław Leonard (Leonid) Józef Kozietulski h. Habdank urodził się 30 marca 1843 roku w Radzyniu na Podlasiu; cukrownik, dyrektor cukrowni Hermanów. Był synem Władysława Kozietulskiego i Honoraty z Wierzejskich. Ojciec był pisarzem X Departamentu Rządzącego Senatu, był właścicielem majątku ziemskiego Porady koło Białej Rawskiej oraz folwarku Zagóźdź leżącego obecnie w granicach Warszawy koło Miedzeszyna Letnisko. Dziadek, Jan Chrzciciel Kozietulski Skarbek był pułkownikiem, bohaterem bitwy pod Samo-Sierrą.

Żonaty; 26 czerwca 1869 w Warszawie wziął ślub z Bronisławą Marianną Sikorską (1840-97), córką Józefa i Marii z Chrzanowskich. Małżonkowie mieli dwoje dzieci: Władysław Józef (ur. 29.05.1870 w Warszawie; zm. 20.03.1938 w Sulejówku); Zygmunt Henryk (ur. 05.11.1872 Osada Czersk, par. Jasieniec; zm. 16.04.1875 w Worowie).

Ukończył gimnazjum w Warszawie. Brał udział w Powstaniu Styczniowym. Studiował razem ze swoim rodzonym bratem Karolem w Instytucie Politechnicznym w Puławach. Stamtąd razem ze wszystkimi studentami tej uczelni wstąpili do partii powstańczej. 30 czerwca 1869 roku ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny Szkoły Głównej Warszawskiej (obecnie Uniwersytet Warszawski) z tytułem magister nauk przyrodniczych. Napisał rozprawę filozoficzną pt. „O granicy pojęć ludzkich”, wydaną w 1884 r. w Warszawie. 

Pracę w cukrownictwie rozpoczął w Młynowie, następnie pracował na stanowisku chemika w cukrowniach w Czersku oraz w Sokołówce. W 1879 roku w Warszawie na Pradze założył fabrykę olejów uzyskiwanych sposobem ekstrakcyjnym. Niestety firma miała zbyt mało zamówień dlatego powrócił do pracy w cukrownictwie zostając dyrektorem cukrowni w Dzierzbinie. W 1884 roku został dyrektorem cukrowni i rafinerii w Hermanowie, w której przepracował dwadzieścia lat; zrezygnował z przyczyn zdrowotnych w 1904 roku.

Pisał artykuły do prasy technicznej; od 1877 r. w „Przeglądzie Technicznym”, którego był członkiem Komitetu Redakcyjnego. Napisał pracę ”Cedzenie soku buraczanego i produktów cukrowych” (1877); „Teoria rafinowania cukru” (1892)

Około 1895 roku kupił majątek Kąty koło Sochaczewa, który w 1898 roku sprzedał synowi Władysławowi za ponad 70 tys.rubli. Należał do ofiarodawców na budowę ambulatorium w Sochaczewie, był członkiem komitetu budowy tego ambulatorium.

Zdzisław Skarbek-Kozietulski zmarł 27 lutego 1905 roku w Kątach koło Sochaczewa. Pochowany został na cmentarzu par. Św. Wawrzyńca w Sochaczewie.

W roku 1896 Zdzisław Kozietulski wystąpił do Heroldii o przywrócenie jego synowi Władysławowi podwójnego nazwiska (tzn. Skarbek-Kozietulski) uzasadniając i dokumentując, że jego dziadek Jan Chrzciciel był zapisany w Heroldii pod podwójnym nazwiskiem, do czego prawo udowodnił przedkładając dokumenty rodzinne (sprzedaży majątków od 1635 r.). Heroldia przychyliła się do jego wniosku. 

Grób, stan obecny

Galeria dokumentów i zdjęć

Źródła: 

Spis szlachty Królestwa Polskiego (1851)

Gazeta Poranna 1841 № 66 (9 marca)

Bibliografia polska XIX stulecia (1907)

Księga pamiątkowa …  w 40-ą rocznicę (1905)

Kurjer Warszawski R.54 nr 183 (22 sierpnia 1874) + dod.

Kurjer Codzienny R.5 nr 141 (2 lipca 1869) + dod.

Wędrowiec R.22 nr 9 (28 lutego 1884)

Kurjer Codzienny R.10 nr 199 (1874)

Kurjer Codzienny R.15 nr 160 (19 lipca 1879)

Kurjer Warszawski R.85 nr 58 (27 lutego 1905)

Gazeta Rolnicza R.38 nr 44 (29 października 1898)

Gazeta Kaliska: informacyjno-anonsowa R.13 nr 62 (3 marca 1905)

A. G. Turczyk, Cmentarz parafii Św. Wawrzyńca w Sochaczewie, Sochaczew 2010

Archiwum Państwowe w Lublinie, Księgi Genealogiczne Szlachty Guberni Podlaskiej 1837-1867

Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego

Gazeta Rodzinna Nr 100, Kraków 1957

Gazeta Rodzinna Nr 101, Kraków, grudzień 1961

Gazeta Cukrownicza nr 23, 4 marca 1905

www.wielcy.pl

www.polona.pl

www.rcin.org.pl

www.geneteka.genealodzy.pl

www.metryki.genealodzy.pl

Obserwuj nas