Gutt Jerzy Edward (1836-1899)

Jerzy Edward Gutt h. Ślepowron urodził się 23 kwietnia 1836 roku w Suwałkach; zmarł 9 kwietnia 1899 roku w Gostyninie. Rejent kancelarii hipotecznej, Sędzia Pokoju. Był synem Aleksandra Józefa i Marii z Referowskich. Ojciec był radcą Prokuratorii Królestwa Polskiego, właścicielem ziemskim. Wnuk Jerzego Gutta, znanego wileńskiego aptekarza.

Żonaty; 25 sierpnia 1870 roku wziął ślub z Ludwiką Ilcewicz (1848-1921), córką Edwarda i Ludwiki z Marcinkowskich. Ojciec był prezydentem Suwałk, a matka córką znanego wileńskiego wydawcy i drukarza. Małżonkowie mieli troje dzieci: Jana Stanisława (1871-1932); Marię (1873-1923) i Zofię (1882-1947).

Ochrzczony został w 26 lutego 1837 roku, ze względu na konieczność wyjazdu ojca do Wilna i załatwienia spraw spadkowych po śmierci dziadka, aptekarza Jerzego Gutta. Imiona otrzymał Jerzy (po dziadku) i Edward (po młodszym stryju).

Wychowanek Instytutu Szlacheckiego w Warszawie w 1853 r. Absolwent Wydziału Prawa i Zarządzania Uniwersytetu Petersburskiego. Studiował również agronomię. Po studiach prawniczych w Petersburgu zamieszkał u brata Zygmunta w Trakianach w powiecie kalwaryjskim. W trakcie prowadzenia postępowań spadkowych po śmierci ojca w 1862 roku, podziału majątku, regulowania wzajemnych należności, wybuchło powstanie styczniowe, a sprawy spadkowe zostały odsunięte na dalszy plan.

W 1869 roku przejął w dzierżawę od swojego brata Zygmunta, który wyemigrował do Wielkiego Księstwa Poznańskiego dobra Okocie i Trakiany, w zamian odsprzedał bratu cały majątek ruchomy przypadający po ojcu. Niestety nie był to dobry czas do prowadzenia interesów; m.in. kryzys ekonomiczny doprowadził do zawieszania spłat zobowiązań wobec wierzycieli prywatnych i Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Z tego powodu w 1872 roku sąd ustanowił kuratora na dobrach Trakiany.

W 1871 roku z żoną i synem, dzięki dawnym znajomościom ojca z rodziną hrabiów Tołstojów wyemigrował do Jasnej Polany i Boguduchowa w guberni Orzelskiej, gdzie otrzymał stanowisko plenipotenta Lwa Tołstoja. Tam mieszkał z rodziną przez 12 lat.

W 1883 roku powrócił z rodziną do Królestwa. Początkowo rodzina chciała zamieszkać w Suwałkach, ale korzystając z okazji, że w majątku Regów pod Kozienicami mieszkała jego siostra Maria, a w sądzie guberni radomskiej zwolniło się miejsce pomocnika sędziego rodzina postanowiła zamieszkać w Radomiu. W latach 1889-92 był Sędzią Sądu Gminnego w Bodzentynie, a w latach 1892-94 rejentem przy kancelarii hipotecznej sędziego pokoju w Sochaczewie w osadzie Iłów w pow. sochaczewskim. W 1894 roku został rejentem przy kancelarii hipotecznej Sędziego Pokoju w Gostynienie.

Gdy przy Towarzystwie Muzycznym w Warszawie powstała sekcja Moniuszkowska ofiarował jej cenną korespondencję Stanisława Moniuszki do Edwarda Ilcewicza (teścia Jerzego, będącego przyjacielem Moniuszki), która następnie została wydana drukiem. Nie tracił pogody ducha. Nadzwyczaj skromny, dla innych pomocny. Dzielił się zaoszczędzonymi pieniędzmi z potrzebującymi, czasami bez wiedzy najbliższej rodziny. Krzewiciel oświaty, wzór ofiary z siebie dla dobra ogółu.

Jerzy Gutt zmarł 9 kwietnia 1899 roku w Gostyninie. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyninie.

Grób, stan obecny

Galeria dokumentów i zdjęć

  1161Źródła:

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl  

http://wielcy.pl

http://guttowie.blogspot.com

https://geneteka.genealodzy.pl

https://polona.pl

Gazeta Codzienna z 1852 r. nr 43

Gazeta Sądowa Warszawska z 1899 i 1900 roku

Akt urodzenia Jerzego Edwarda Gutta 1837, AP Suwałki.

Wykaz studentów Uniwersytetu Petersburskiego Wydziału Prawa i Zarządzania (Nauk Kameralnych) w 1858 roku

Archiwum Państwowe w Warszawie

Obserwuj nas