Grzybowski Eugeniusz (1816-1890)

Eugeniusz Józef Roch Grzybowski h. Prus II urodził się w 18 listopada 1816 roku w Rakowcu, par. Żychlin. Sędzia Pokoju, właściciel dóbr Słubice. Był synem Karola Boromeusza i Krystyny Kłobukowskiej. Ojciec był właścicielem dóbr Rakowiec.

Żonaty; 30 stycznia 1847 roku w kościele w Luszynie wziął ślub z Pelagią Antoniną Grabską (1826-1902), córką Franciszka Wincentego i Balbiny z Górskich. Ojciec był właścicielem dóbr Luszyn. Małżonkowie mieli czworo dzieci: Karol (1847); Maria Eugenia Anastazja (1857); Eugenia Katarzyna Pelagia (1860) i Ludwika Pelagia (1860).

W latach 1847-66 był właścicielem dóbr Skrzeszewy. Około 1866 roku nabył dobra Słubice od Augusta Potockiego, które do 1853 roku należały do rodziny Mikorskich. Dobra słubickie zajmowały wówczas powierzchnię ponad 6000 ha. Członek Założyciel Towarzystwa Osad Rolnych. Sędzia Pokoju w Gąbinie. Majątek Grzybowskiego w Słubicach był znany z hodowli owiec. W 1889 roku runo z owczarni było eksponowane na wystawie światowej w Paryżu. W Słubicach funkcjonowała też gorzelnia.

Około 1884 roku razem z Alfonsem Skarżyńskim, właścicielem Studzieńca sfinansował remont kościoła w Słubicach. Zakupione zostały: blacha ocynkowana na przykrycie dachów kaplic oraz dachówka na pokrycie kościoła. Kupiono także cztery figury świętych Pańskich, które zostały umieszczone na zewnątrz świątyni. W 1887 roku podjęli się finansowania odnowienia wnętrza tego kościoła.

Eugeniusz Grzybowski zmarł 1 grudnia 1890 roku w Warszawie. Pochowany został 4 grudnia na cmentarzu powązkowskim w Warszawie. Po wybudowaniu na cmentarzu w Słubicach rodzinnego grobowca zwłoki Eugeniusza Grzybowskiego zostały ekshumowane i przewiezione do Słubic.