Długokęcki Adam (1781-1839)

Adam Długokęcki urodził się 23 grudnia 1781 roku w Długokątach Wielkich, par. Grzebsk; był synem Bartłomieja i Agnieszki z Krajewskich. Kapłan Zgromadzenia Misji ze Zgromadzenia Misjonarzy Warszawskich.

Do Zgromadzenia Misji wstąpił 8 września 1802 roku w Warszawie, a następnie uczył się w seminarium internum (nowicjat). Złożył śluby zakonne 10 września 1804 roku. Został wyświęcony na kapłana w 1809 roku. Po święceniach został skierowany do Tykocina, gdzie pracował w latach 1809-16, wykładając przedmioty praktyczne. W 1816 roku został przeniesiony do Warszawy, odznaczał się jako gorliwy pracownik na misjach.

16 września 1828 roku został mianowany dyrektorem seminarium internum (nowicjatu). W roku 1829 był profesorem teologii pastoralnej. W 1839 roku mieszkał w domu warszawskim, był dyrektorem seminarium externum (dla alumnów przygotowujących się do pracy w diecezji) Świętego Krzyża, profesorem teologii pastoralnej, teologii ascetycznej, prawa kanonicznego, rubrum oraz dyrektorem misji. Miał opinię gorliwego i cierpliwego kapłana, oddanego Zgromadzeniu.

W 1830 roku przygotował do druku nowe wydanie katechizmu Colbert’a w przekładzie łacińskim Pouget’a, oczyszczając go z naleciałości jansenistycznych (Nauki katolickie w sposób katechizmowy, Warszawa 1830, 4 tomy).

Ksiądz Adam Długokęcki zmarł 23 lipca 1839 roku podczas wakacji we wsi Skuły. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Skułach.

Na płycie grobowca znajduje się napis: „Pobożny, Gorliwy i dobrze zasłużony”.