Dąbrowski Ignacy (1806-1878)
Ignacy Henryk Dąbrowski urodził się 17 grudnia 1806 roku, był synem Józefa i Józefy Kierzkowskiej. Długoletni urzędnik Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, właściciel dóbr Rokitno.
Dwukrotnie żonaty; 7 kwietnia 1831 roku w Warszawie wziął ślub z Julianną Barbarą Knöffler (1805-39), córką Karola i Katarzyny Marii z Reynerów. Małżonkowie mieli czworo dzieci: Janusz Wszechbor (1832); Natalia Julia (1834); Władysław (1836); Włodzimierz Maurycy (1837). Julianna zmarła 28 sierpnia 1839 roku w wieku 34 lat.
15 października 1842 roku w Warszawie wziął ślub z Zofią Rozalią Flindt (1821-1901), córką Michała i Krustyny Hock. Mieli dwanaścioro dzieci: Zdzisław Hipolit (1843); Waleria Teodora (1845); Celina (1846); Wiktor Henryk (1848); Zofia Michalina (1849); Leokadia Apolonia Józefa (1852); Jan Paulin (1853); Czesław Maksym (1855); Ignacy Józef (1858); Józef Wincenty (1859); Julian (1860); Ignacy Marian (1862).
W 1831 był obrońcą sądowym, 1837-48 pełnił funkcję referenta do spraw ekonomicznych Sekcji Ogólnej w Wydziale Lasów i Dóbr Rządowych w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. W latach 1850-52 był zastępcą naczelnika Sekcji Ogólnej Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, 1853-61 naczelnikiem Sekcji Technicznej tego wydziału aby w latach 1862-63 objąć stanowisko wicedyrektora. W latach 1864-66 pełnił obowiązki Dyrektora Wydziału Dóbr i Lasów Rządowych. Ponadto w 1853 był asesorem kolegialnym, a w 1860 radcą dworu.
Większość życia mieszkał i pracował w Warszawie, zajmując różne stanowiska; od obrońcy sądowego do Dyrektora Komisji Skarbu. Po przejściu na emeryturę zakupił dobra Rokitno.
Kawaler orderu Św. Włodzimierza III klasy; orderu Św. Stanisława i orderu Św. Anny III klasy. Odznaczony został również za 15 lat nieskazitelnej służby w 1856 i za 20 lat nieskazitelnej służby w 1861 roku.
Ignacy Dąbrowski zmarł 7 lipca 1878 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Rokitnie.
Grób, stan obecny
Galeria dokumentów i zdjęć
