Czosnowski Wacław (1897-1938)

Wacław Czosnowski urodził się 8 października 1897 roku w Bożykowcach na Podolu, zmarł 22.07.1938 r. Pisarz – ps. „Aosta”, polski urzędnik konsularny. Był synem Zdzisława i Marii Zofii ze Skarbków. Pochodził z rodziny ziemiańskiej.

Około 1928 r. wziął ślub z Wandą, córką Franciszka i Matyldy z Sokołowskich. Mieli córkę Martę (1929). Mieszkali w Warszawie na Sadybie przy ulicy Morszyńskiej w kolonii wojskowej.

W 1917 dotarł do Warszawy, wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej walcząc pod sztandarem Józefa Dowbora-Muśnickiego. Wstąpił do polskiej służby zagranicznej pełniąc w niej różne funkcje; zaczął swoją karierę jako attaché w Pradze czeskiej (1925-28), urzędnika Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ (1928-33), kierownika konsulatu w Lyonie (1934-36), Strasburgu (1937) i konsula w Brukseli (1937-38). Przez ponad pół roku kierował placówką obserwacyjno-werbunkowa „Rodan”, która rozpoczęła działalność w grudniu 1933 w Konsulacie RP w Lyonie. Jego zadaniem było zbieranie informacji o Niemczech poprzez wykorzystanie stosunków handlowych, wiążących fabrykantów francuskich z przemysłem niemieckim. Miał też werbować agentów do wywiadu na Rzeszę, wykorzystując w tym celu emigrantów politycznych.

9 listopada 1932 r. odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi „za zasługi na polu pracy prasowo-propagandowej”.

Autor powieści oraz poezji: „Pierwsze i ostatnie”, Warszawa, 1928; „Syn Dalekiego Wschodu: Powieść dla młodzieży”, Warszawa, 1928; „Krwawnik”, Warszawa, 1935

Wacław Czosnowski zmarł 22 lipca 1938 roku. Pochowany został na cmentarzu w Grodzisku Mazowieckim.