Biernacki Władysław (1845-1925)

Władysław Aleksander Biernacki urodził się w Warszawie 21 czerwca 1845 roku, był synem Mateusza i Marianny z Jarmickich. Naczelnik Poczty w Żyrardowie. Ojciec był Archiwistą Rządu Gubernialnego Warszawskiego).

Żonaty; w 1878 roku w Radzyminie wziął ślub z Franciszką Józefą Kowalewską herbu Dołęga (1859-1905), córką ówczesnego podsędka i właściciela folwarku w Żelechowie. Małżonkowie mieli pięcioro dzieci: Michał Karol (1879); Zofia Felicja ( 1882); Stefania Maria Izabela (1884); Maria Henryka (1887); Franciszka Józefa (1893).

Pochodził z patriotycznej, zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Poraj, od wieków zamieszkującej ziemię sieradzką i kaliską. Dziadek jego służył w armii napoleońskiej w stopniu kaprala, ojciec służył w wojsku, brał udział w rewolucji 1830 roku, był ciężko ranny pod Ostrołęką. Po przegranej wojnie został uwięziony na prawie dwa lata. Po amnestii wrócił do Królestwa Kongresowego, osiedlił się w Warszawie i pracował jako archiwista w Kancelarii Akt Dawnych.

Władysław po ukończeniu szkoły rozpoczął karierę zawodową w wieku niespełna siedemnastu lat. 1 stycznia 1862 r. od służby pocztowej w Sieradzu jako ważnik urzędu pośredniego, gdzie pracował do 15 października 1863 roku; uwolniony od obowiązków urzędniczych na własne żądanie. Wziął udział w powstaniu 1863 roku, w trakcie którego walczył w partii de la Croix Krzyżanowskiego. Pod Sędziołowicami, pod Łochowem został ranny, skąd został przewieziony do Warszawy, gdzie chcąc uniknąć obowiązującej branki do wojska, od której wolni byli tylko urzędnicy, przez protekcję znajomego dziadków powrócił w drugiej połowie 1864 roku do pracy na poczcie, znajdując zatrudnienie w Pocztamtcie Warszawskim jako dietariusz. Mianowany 21 maja 1865 pisarzem ekspedytury w Terespolu, służbę odbywał do końca 1866r. W czasie kilkuletniego pobytu w Warszawie dorabiał przepisywaniem spraw u mecenasa Grabowskiego i chodził jako wolny słuchacz do Szkoły Głównej. Od stycznia 1871 roku był ekspedytorem na poczcie w Radzyminie. Około 1878 roku rozpoczął pracę jako ekspedytor pocztowy w Nowym Dworze. Na poczcie pracował do 1910 roku; m. in. jako naczelnik w Nowym Dworze, a potem w Żyrardowie, gdzie zakończył karierę pocztowca. W 1911 roku został prezesem Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Żyrardowie.

Władysław Biernacki zmarł 23 kwietnia 1925 roku, w wieku 79 lat. Pochowany został na cmentarzu w Żyrardowie.